1. آناتومی و وظایف ستون مهره ها به بیان ساده
ستون مهره ها در انسان، از 33 مهره، استخوان خاجی (sacrum)، دیسک ها (صفحات) بین مهره ای و استخوان دنبالچه (coccyx) که در سطح پشتی بدن قرار دارند و به وسیله دیسک های مهره ای از هم جدا می شوند تشکیل شده است. ستون مهره ها، طناب نخاعی (نخاع) را در مجرای خود (یعنی مجرایی که در اثر قرار گرفتن مهره ها بر روی یکدیگر ایجاد می شود) جای می دهند. ستون مهره ها از 7 مهره گردنی ، 12 مهره پشتی (سینه ای) ، و 5 مهره کمری تشکیل می شود. مهره پنجم کمری بر روی استخوان خاجی قرار دارد و استخوان خاجی به استخوان دنبالچه چسبیده است. استخوان خاجی از چند مهره جوش خورده به یکدیگر تشکیل می شود و از سطح لبه ها به استخوان لگن اتصال می یابد.
· در نمای جانبی، ستون مهره ها از انحناهایی تشکیل می شود که به ترتیب از بالا به پایین عبارتند از : انحنای گردنی، انحنای پشتی (سینه ای)، انحنای کمری و انحنای لگنی.
· مجرا (کانال) مهره ای، از سوراخ های مهره های مجاور یکدیگر به وجود می آید و نخاع و مننژ را در بر می گیرد و از انحناهای مختلف ستون مهره ها تبعیت می کند.
· وظیفه ستون مهر ه ها، حمایت از تمام بدن، فراهم آوردن امکان خم شدن بدن و چرخیدن آن در همه جهات و پشتیبانی ازساختمان های حیاتی مانند سیستم عصبی و نخاع است .
· هر مهره از یک تنه (جسم)، یک قوس مهره ای، یک زایده خاری برای اتصال عضله و جفت هایی از پایه و زایده تشکیل می شود و در وسط، سوراخ مهره ای برای عبور طناب نخاعی قرار دارد.
· ستون مهره ها، ساختار انعطاف پذیری است که محور طولی اسکلت بدن را تشکیل می دهد. مهره ها به وسیله دیسک های بین مهره ای از یکدیگر جدا می شوند. عضلات مختلف به مهره ها متصل می شوند و به ستون مهره ها قدرت و قابلیت انعطاف می دهند.
· دیسک های بین مهره ای، صفحاتی فیبری، پهن و مسطح هستند که بین مهره های مجاور یکدیگر (به جز مهره های اول و دوم گردن) قرار می گیرند و اندازه، شکل، ضخامت و تعداد آن ها برحسب محل و مهره خاص متفاوت است .
در وسط هر دیسک بین مهره ای، ماده ای ژله مانند به نام نوکلئوس پولپوسوس وجود دارد که بخش مرکزی هر دیسک را تشکیل می دهد و حاوی ماده ای نیمه مایع و قابل ارتجاع و متشکل از رشته های سفید است و با افزایش سن، مقداری از قابلیت ارتجاعی خود را از دست می دهد ولی بسیاری از این افراد دچار درد نمی شوند. موارد همراه با درد، به دلیل وارد آمدن فشار بر عصب سیاتیک روی می دهند. دیسک های بین مهره ای به شکل بالشتک های بین مهره ها عمل می کنند و بعضی وقت ها ماده نرم داخل آن ها بیرون می زند یا پاره می شود و برعصب فشار وارد می آورد. گاهی ماده نیمه مایع مزبور، به طور ناگهانی دچار فشردگی و بیرون زدگی از غضروف فیبری حلقوی (موسوم به آنولوس فیبروسوس) می شود و به فتق دیسک توام با درد شدید می انجامد.
· مهره ها به وسیله سطوح مفصلی کوچکی به یکدیگر متصل می شوند. مفاصل مزبور در اثر وارد آمدن فشار یا سایش دچار آسیب می شوند و ممکن است بافت استخوانی مهره در بخش های آسیب دیده متورم شود و براعصاب اطراف خود فشار وارد آورد.
· نخاع، مهم ترین و اصلی ترین رشته عصبی است که اعصاب دست ها، پاها و تنه را به مغز مرتبط می سازد .